Tuesday 21 April 2015
169 NEGARA TELAH MELAKUKAN KEZALIMAN TERHADAP RAKYATNYA KERANA MELAKSANAKAN GST!!!
BETUL KE BOHONG???
Malaysia sebenarnya tidak berhadapan dengan
masalah untuk mendapat sumber pendapatan
negara tetapi sebenarnya negara bermasalah
dalam menguruskan perbelanjaan.
Kegagalan pengurusan perbelanjaan oleh kerajaan
Barisan Nasional memangsakan rakyat hari ini
dirompak oleh cukai barangan dan perkhidmatan
(GST) zalim yang dikenakan secara paksa ke atas
diri mereka untuk menambah hasil negara.
Seawal penubuhan Malaysia, pelbagai cukai
dikenakan kepada golongan berkemampuan
untuk menjadi sumber kepada negara sama
ada menerusi cukai langsung korporat dan
individu dan cukai tak langsung menerusi
duti eksais dan cukai jualan dan perkhidmatan
bagi sebahagian barangan dan perkhidmatan.
Malaysia juga memperolehi hasil lumayan
dan mewah menerusi hasil bumi khususnya
minyak sehingga menjangkau antara RM70-
RM80 bilion setahun.
Sekiranya kerajaan Barisan Nasional mengamalkan
konsep perbelanjaan berhemah, tidak boros dan
mengelakkan ketirisan maka pendapatan daripada
sumber cukai sedia ada dan hasil bumi sudah cukup
untuk menguruskan sebuah negara dengan penduduk
seramai 28 juta.
Namun, ternyata kerajaan untuk tempoh
yang panjang telah gagal menguruskan
perbelanjaan negara menurut panduan
Islam dalam berekonomi. Ia dapat dilihat
menerusi fakta-fakta berikut:
a. Belanjawan Tahunan
Kerajaan Barisan Nasional membentangkan
belanjawan defisit selama 18 tahun berturut-
turut sejak 1998. Belanjawan defisit bermaksud
perbelanjaan yang dirancang melebihi pendapatan
yang dijangka akan diperolehi.
Kerajaan hanya menjangka akan membentangkan
belanjawan berimbang iaitu pendapatan seimbang
dengan perbelanjaan pada 2020. Ertinya negara
bakal menyaksikan belanjawan defisit untuk lagi 4
tahun mendatang.
Secara ringkas boleh dilihat perbezaan rancangan
perbelanjaan kerajaan berbanding hasil yang dijangka
sebagaimana tahun-tahun berikut:
Perbelanjaan (P) Hasil (H)
2008 (P) 176 bilion (H) 148 bilion
2009 (P) 207 bilion (H) 161 bilion
2010 (P) 191 bilion (H)148 bilion
2011 (P) 212 bilion (H) 165 bilion
2012 (P) 232 bilion (H) 186 bilion
2013 (P) 251 bilion (H) 208 bilion
2014 (P) 264 bilion (H) 224 bilion
2015 (P) 273 bilion (H) 235 bilion
b. Hutang Negara
Belanjawan defisit menyumbang untuk negara
meningkatkan hutang negara daripada setahun
ke setahun.
Pada 2006 hutang negara hanyalah 247 bilion.
Tetapi pada 2013 hutang negara telah meningkat
kepada 546 bilion dengan peningkatan 299 bilion.
Laporan terakhir 2015 hutang negara telah
menjangkau 847 bilion.
Perhatikan jadual Hutang Negara sebagaimana
berikut mengikut tahun:
1997 RM90 bilion
1998 RM103 bilion
1999 RM112 bilion
2000 RM125 bilion
2001 RM145 bilion
2002 RM164 bilion
2003 RM188 bilion
2004 RM216 bilion
2005 RM232 bilion
2006 RM247 bilion
2007 RM274 bilion
2008 RM317 bilion
2009 RM376 bilion
2010 RM405 bilion
2011 RM465 bilion
2012 RM501 bilion
2013 RM546 bilion
(Sumber International Monetary Fund)
2014 RM677 bilion
2015 RM847 bilion
(Sumber The Economist)
Bayangkan, hutang kerajaan pada 1997 hanyalah
RM90 bilion tetapi selepas 17 tahun pada tahun
2014 telah menjadi RM677 bilion.
Pada 2003 ketika Tun Abdullah Badawi mengambil
alih negara hutang negara ialah RM188 bilion.
Selepas 6 tahun pada 2009 ketika beliau melepaskan
jawatan kepada Datuk Seri Najib ia meningkat sekali
ganda sebanyak RM188 bilion kepada RM376 bilion.
Selepas 5 tahun Najib mengambil alih negara,
hutang pada 2014 meningkat hampir sekali ganda
sebanyak 301 bilion kepada RM677 bilion.
c. Ketirisan Perbelanjaan
Kajian yang dibuat oleh Pusat Membanteras
Rasuah dan Kronisme terhadap laporan tahunan
Ketua Audit Negara menunjukkan berlaku ketirisan
dan salah urus perbelanjaan antara RM23 bilion
hingga RM40 bilion. Sedangkan GST hanya dijangka
menyumbang sebanyak RM23 bilion pada tahun 2015.
Jika ketirisan ditangani maka GST tidak diperlukan.
Pada tahun 2008 perbelanjaan untuk mengurus
negara hanyalah RM128 bilion tetapi untuk 2015
kerajaan merancang perbelanjaan mengurus
sebanyak RM223 bilion.
Tidakkah ia merupakan peningkatan yang melampau
untuk tempoh yang pendek iaitu 7 tahun dengan
peningkatan hampir RM100 bilion?
Hasil daripada kegagalan menguruskan perbelanjaan
inilah maka kerajaan mula berfikir untuk meluaskan
lagi sumber kewangan negara sedangkan sebenarnya
kerajaan tidak berhadapan dengan masalah sumber
tetapi pada masalah berbelanja.
Penyelesaian mudah kerajaan ialah memperkenalkan
Cukai Jualan dan Perkhidmatan (GST) kerana GST
adalah cara paling mudah untuk mengutip sumber
daripada rakyat.
GST dikenakan pada semua barangan dan
perkhidmatan melainkan yang dikecualikan.
Ertinya kerajaan mendapat ruang yang sangat
besar dan luas untuk mendapat hasil menerusi
cukai.
GST kena kepada semua rakyat tanpa mengira
kaya atau miskin yang berbelanja dan mendapat
perkhidmatan. Ertinya GST mempunyai cakupan
cukai sangat luas.
Jika sebelumnya hanya sekitar 1.7 juta terpaksa
membayar cukai maka dengan GST berjuta-juta
rakyat terpaksa membayar cukai setiap hari
termasuk orang miskin.
Apabila cukai dikenakan kepada si kaya dan
si miskin maka di sinilah ketidakadilan sosial dan
kezaliman berlaku. Kerana itulah cukai GST adalah
zalim dan haram menurut kaedah percukaian Islam
kerana cukai sepatutnya hanya kena kepada orang
yang berkemampuan sahaja.
Data 2012 menunjukkan 31.7% isi rumah Malaysia
berpendapatan kurang daripada rm2500 dan 23.8%
lagi berpendapatan antara RM2,500 - RM4,000.
Ertinya lebih separuh rakyat Malaysia mempunyai
pendapatan di bawah RM4,000 iaitu di bawah paras
kemiskinan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Nak mati dah gamaknya KD nie. Tak pernah sebelum2 nie tidak bersetuju dgn cadangan dan perlaksanaan Kerajaan Barisan Nasional......
aku mencari kebenaran bukan ampu sana ampu sini! he he he he!!!
Post a Comment